บทสัมภาษณ์ในหญิงไทย

อันนี้สัมภาษณ์ลงหญิงไทย
มุมน้ำชา 742มุมน้ำชาเสาวรส / กิ่งสุรางค์ : เรื่องกิ่งสุรางค์ / กนธี : ภาพ

คนรักดอกไม้
ในบรรดาสรรพสิ่งที่ธรรมชาติสร้างสรรค์ให้เกิดขึ้นบนโลกใบนี้ คงไม่มีสิ่งใดที่จะสวยงามเท่ากับดอกไม้อีกแล้วละค่ะ เพราะแต่ละพันธุ์ แต่ละดอก มีความหลากหลายที่ไม่ซ้ำกันเลย อีกทั้งความสวยงามอันวิจิตรขององค์ประกอบต่าง ๆ ที่ละเอียดอ่อนและสลับซับซ้อน กลไกที่ทำให้เกิดกลิ่นหอมจรุง ตลอดจนถึงความงามที่ก่อให้เกิดความสดชื่น สบายตาสบายใจแก่มวลมนุษย์นั้น ช่างเป็นสิ่งมหัศจรรย์ยิ่งนัก จึงไม่ใช่เรื่องแปลกที่ใครๆ จะชื่นชอบและหลงใหลความสวยงามของดอกไม้
แต่สำหรับ “ คนรักดอกไม้ “ ที่เราเชื้อเชิญมาคุยกันในมุมน้ำชาฉบับนี้ นอกจากเขาและเธอจะหลงรักดอกไม้อย่างเต็มหัวใจแล้ว ดอกไม้ ยังเป็นแรงบันดาลใจให้ทั้งสามท่าน สร้างสรรค์ผลงานที่เกิดจากความชื่นชอบเป็นพิเศษนี้ ออกมาให้คนอื่นได้พลอยมีความสุขไปด้วย ...

สุดา อัฉริยะศิลป์ ... ผู้สร้างอาณาจักรดอกไม้บนเว็บไซต์
ผู้หญิงวัยงาม ที่ใช้นามแฝงเรียกตัวเองกับเพื่อน ๆ ที่มาพบกันผ่านทางเว็บไซต์ pantip.com ว่า “ย่าดา“ คนนี้ มักสร้างความประหลาดใจอย่างคาดไม่ถึงให้กับผู้ที่ได้พบเห็นตัวจริงของเธออยู่บ่อยครั้ง เพราะความที่เธอยังสาวปิ๊ง ทั้งที่อยู่ในวัยคุณย่าเต็มตัวแล้วก็ตาม แต่สิ่งที่ดูเหมือนจะไม่มีใครกังขาในตัวเธอก็คือ ฝีมืออันยอดเยี่ยมในการถ่ายภาพดอกไม้ ที่ปรากฏเป็นผลงานผ่านเว็บไซต์ www.sarapad.com/dada และ Dada’s Blog ที่ http://dada.bloggang.com ที่ชาวพันทิบรู้จักกันเป็นอย่างดี อีกทั้งเธอยังเป็นเจ้าของคอลัมน์ “ เรื่องเล่าจากดอกไม้ “ ในภาคเด็กของหญิงไทยอีกด้วยค่ะ
“ ย่าเป็นคนที่ชอบดอกไม้มาตั้งแต่ไหนแต่ไรแล้ว เห็นที่ไหนเป็นไม่ได้ ต้องเร่เข้าไปชื่นชม ชอบมาก ยิ่งเป็นดอกไม้ที่มีรูปทรงแปลก ๆ ด้วยแล้ว เราก็ยิ่งรู้สึกว่า แหม ! ธรรมชาตินี่ ช่างมหัศจรรย์จริง ๆ ที่สามารถสร้างสรรค์ดอกไม้หน้าตาแปลก ๆ ขึ้นมามากมาย และพอเราได้ไปเห็นดอกไม้สวย ๆ แปลก ๆ ก็นึกอยากให้คนอื่นเขาได้เห็นด้วย ย่าก็เลยถ่ายรูปมาโพสต์ที่เว็บไซต์พันทิบ ห้องต้นไม้ โต๊ะจตุจักร อีกอย่าง ย่าก็มานั่งคิดว่า ไหน ๆ ที่บ้านเราก็ไม่มีเนื้อที่สำหรับปลูกอะไรได้ แต่ความที่เราชอบดอกไม้ ก็เลยคิดว่า เราปลูกดอกไม้ไว้ในคอมฯก็ดีนะ เพราะปลูกแล้วไม่ตายและไม่หายไปไหน เก็บมันไว้ในคอมฯนี่แหละ
... ย่าใช้กล้องตัวแรก หัดถ่ายดอกไม้ ถ่ายมาแล้วก็เอาไปโพสต์ถามชื่อ เพราะตอนนั้นเว็บไซต์ที่เกี่ยวกับดอกไม้ ยังค่อนข้างหายาก ที่มีเขาก็มักจะทำในเชิงการค้า ไม่ได้ให้ความรู้เท่าไหร่ ที่เราถามไปก็มีคนมาตอบให้ ทำให้เรามีความรู้มากขึ้น แล้วปกติ ย่าก็จะชอบไปจ็อกกิ้งที่สวนหลวง ไปแต่เช้าเลย ใส่ชุดจ้อกกิ้งด้วย สะพายกล้องด้วย ได้ถ่ายรูปดอกไม้ที่นั่นเยอะเลย พร้อมทั้งศึกษาชื่อพันธุ์ไม้ต่าง ๆ ไปด้วย จากที่เราไปทุกอาทิตย์ ๆ ก็ทำให้ได้เห็นพัฒนาการของดอกไม้ว่า ฤดูไหนมีดอกอะไร ชื่ออะไรบ้าง ก็ทำให้รู้จักดอกไม้มากขึ้น ตอนหลังก็เลยกลายเป็นว่า พอมีคนมาถามชื่อดอกไม้ เราก็ไปช่วยตอบเขาได้ แต่ก่อน คนที่เขาถ่ายรูปดอกไม้ เขาก็ไม่ค่อยรู้กันหรอกว่าดอกอะไรชื่ออะไร จากเดิมที่คิดว่าจะเก็บไว้เป็นคอลเลกชั่นของตัวเอง ก็เลยมาคิดว่า เราน่าจะถ่ายทอดให้คนอื่นด้วย “
และนั่นก็เป็นที่มาของการรวบรวมภาพดอกไม้สวย ๆ แปลก ๆ ที่คุณย่าถ่ายมาได้จากสถานที่ต่าง ๆ และจากการไปเที่ยวตามต่างจังหวัดอยู่เนือง ๆ มาทยอยโพสต์ในกระทู้ของห้องต้นไม้ โดยตั้งชื่อเก๋ ๆ ว่า “ ดอกไม้ ... ใสชื่อ “ ทยอยโพสต์ลงเป็นตอน ๆ ในลักษณะมีภาพพร้อมกรอบใส่ชื่อดอกไม้ตามข้อมูลทางพฤกษศาสตร์
ถึงตอนนี้ ย่าดาบอกว่า เฉพาะในเว็บไซต์ของตัวเอง มีกว่า 1200 รูปแล้ว แต่ถ้าเป็นในเครื่องคอมพิวเตอร์คู่ใจของเธอก็มีร่วมแสนรูปแล้วละค่ะ ถือได้ว่าเป็นกรุสมบัติที่เต็มไปด้วยอาณาจักรดอกไม้อันยิ่งใหญ่จริง ๆ
และหลังจากที่เธอสร้างบล็อกแก้งมาได้ปีเศษ ๆ บล็อกของเธอก็ได้รับรางวัล popular vote ถึง 2 รางวัล คือรางวัลที่ 1 ในสาขาดอกไม้ – ต้นธรรมชาติ และรางวัลที่ 2 ในสาขาแกลเลอรี่ภาพถ่าย จากการประกวด Bloggang Award ของเว็บพันทิบครั้งล่าสุด
“ บล็อกแก้งที่ย่าทำ ก็เหมือนเป็น port folio สำหรับเก็บผลงานของเราเองด้วย และอีกอย่างก็คือ อยากให้กลับคืนบ้าง เพราะตอนมาเล่นตรงนี้ เราเคยมาโพสต์ถามชื่อดอกไม้ ก็มีผู้รู้มาตอบให้ เราก็เลยคิดว่าอยากเป็นฝ่ายให้คนอื่นบ้าง และตั้งแต่มาทำตรงนี้ ก็เลยได้เรียนรู้ ได้หัดทำอะไรหลาย ๆ อย่างด้วย “
ณ วันนี้ ย่าดาจึงเป็นคุณย่า ดอทคอม ตัวจริงไปแล้ว เพราะยามใดที่ว่างเว้นจากงานประจำในฐานะผู้ช่วยดูแลธุรกิจเครื่องเหล็กของสามี และในฐานะคุณแม่ลูก 4 ที่ต่างก็โตเป็นหนุ่มเป็นสาวแล้ว เธอก็จะทุ่มเทเวลาให้กับการดูแล และตกแต่งเว็บไซต์ รวมถึงออกเดินทางท่องเที่ยวเพื่อหาเก็บภาพดอกไม้สวย ๆ แปลก ๆ จากที่ต่าง ๆ มาอัพเดทข้อมูลใหม่ ๆ ลงในบล็อกและเว็บไซต์ดอกไม้อยู่ตลอดเวลา
“ ย่าชอบไปเที่ยวต่างจังหวัด เพื่อเสาะแสวงหาดูดอกไม้ที่ได้ยินแต่ชื่อ แต่ยังไม่เคยเห็นดอกจริง ๆ อย่างเช่น ที่ภูเรือ ก็ไปเพราะอยากเห็นดอกสิงโตขยุกขยุย ว่าหน้าตามันเป็นยังไง ดอกเป็นยังไง ปรากฎว่าของจริงสวยมาก หรือย่างเมื่อเร็ว ๆ นี้ ย่าไปเที่ยวที่บ้านจิม ธอมป์สัน เข้าไปก็สอดส่ายหาว่ามีอะไรให้ถ่ายบ้าง ก็ไปเจอดอกค้างคาวขาว ซึ่งปกติเราจะเห็นแต่ดอกค้างคาวดำ คือดอกไม้ชนิดนี้ เขาจะมี 3 สี คือ ค้างคาวดำ ค้างคาวขาว และค้างคาวเขียว เป็นดอกไม้ที่มีรูปทรงแปลกมาก และในบรรดาค้างคาวทั้งหมด สีขาวจะหายากที่สุด เพราะรู้สึกว่าจะปลูกยากสุด ก็ดีใจมากที่ไปเจอ ...
แต่ครั้งล่าสุดที่ไปแล้วประทับใจมากก็คือ ตักบาตรดอกไม้ที่อุทัยฯ ตอนเข้าพรรษาที่ผ่านมา แต่ก่อน ย่าเคยไปเห็นดอกเข้าพรรษาที่เขาใหญ่ เจอช่อกะจิ๊ดเดียว มีดอกบานอยู่แค่ 2 ดอก แต่ก็ตื่นเต้นมากเลยที่ได้เจอเพราะหาดูยาก ย่าก็ไปจ้องถ่ายนานเชียวกว่าจะได้ภาพมา เพราะต้องพยายามให้นิ่งที่สุด และถ่ายให้ชัดที่สุด เพราะส่วนมากมันจะมีลม และยิ่งแสงน้อยด้วยแล้ว ยิ่งถ่ายยาก ตอนถ่ายก็รู้สึกเจ็บจี๊ด ๆ เหมือนมดกัด ปรากฎว่าพอถ่ายเสร็จ ไปเข้าห้องน้ำ เลือดเต็มขาเลย โดนทากมันรุมกัดไม่รู้ตัว ... แต่ที่อุทัยนี่ โอ้โห ! เจอช่อใหญ่ ๆ เต็มไปหมดเลย สวยมาก และที่นี่เขายังมีดอกกระเจียวสีส้ม ๆ ด้วยนะ ซึ่งเป็นพันธุ์ที่เขาผสมขึ้นมาใหม่ สีสวยมาก “
เห็นคุณย่าออกจะเป็นคนรักดอกไม้ขนาดนี้ ทำให้อยากทราบว่า เธอจะมีดอกไม้ในดวงใจที่ชอบที่สุดไหมนะ
“ เลือกไม่ได้เลย เพราะย่าชอบไปหมด แต่ละดอก ก็จะสวยและมีเอกลักษณ์ของเค้า เวลาย่าไปถ่ายรูปมา ย่าจะถ่ายมาโครให้เห็นทั้งดอก ทั้งส่วนประกอบของเค้า ด้านหน้า ด้านหลัง กิ่งก้าน ใบอ่อน เกสร กลีบดอก ซึ่งพอเอาไปโพสต์ ก็จะมีคนมาขอไปลงหนังสือบ้าง เอาไปสอนเด็กบ้าง ตอนหลังเลยมานั่งคิดว่า เราถ่ายมานี่นะ มีแต่คนมาขอไปใช้งาน ทำไมเราไม่เอามาใช้ประโยชน์เองบ้าง ตอนนี้ย่าก็เลยมีโครงการไว้ว่า อยากจะมีผลงานของเราเองที่จับต้องได้ ซึ่งคิดไว้ว่าจะทำเป็นสมุดแบบไม่มีเส้น ใช้สำหรับสเก็ตช์ภาพ หรือเขียนบันทึกก็ได้ แล้วก็แทรกภาพดอกไม้สวย ๆ ลงไป ... เที่ยวนี้ ย่าจะลองทุ่มทุนสร้างดู ว่าจะได้รับความสนใจแค่ไหน ... มันก็เป็นฝันเล็ก ๆ ของเรานะ “
ดวงตาที่แย้มยิ้มอย่างเป็นประกาย และน้ำเสียงคนเล่าที่บ่งบอกถึงความสุขที่เลยมาฉาบฉายอาบอยู่ทั่วใบหน้าด้วยนั้น เหมือนจะยืนยันอย่างหนักแน่นว่า ดอกไม้ของย่าไม่ได้บานอยู่แต่ในโลกอินเตอร์เน็ตเท่านั้น หากยังบานชื่นอยู่ในหัวใจของเธอ อย่างที่ไม่มีวันที่จะโรยรา ...

ลงฉบับที่742 ปักษ์หลังของเดือนสิงหาคม 2549 (วางตลาดวันที่ 22 สิงหาคม 2549) -----ตอนนี้มีเขียนคอลัมน์ ในหญิงไทย เริ่มแรกเลยหัวข้อ"คุณย่าพาชมสวน" และต่อมาเปลี่ยนหัวข้อเป็น "เล่าเรื่องดอกไม้" โดย ย่าดา มาได้ประมาณปีกว่า -------------